درب ضد حریق استاندارد همان‌طور که از نامش نیز مشخص شده به نوعی از دربهای ضد حریق گفته می‌شود که در فرآیند طراحی و ساخت آن‌ها تمامی استانداردهای مورد نیاز در نظر گرفته شده است. به همین دلیل این درب‌ها محصولاتی بسیار مقاوم در برابر آتش‌سوزی و حریق هستند. در واقع می‌توان گفت استانداردهایی وجود دارد که با توجه به آن‌ها یک درب، ویژگی ضد حریق پیدا خواهد کردد و قادر به کسب مجوز نصب و راه‌اندازی در ساختمان‌ها توسط آتش‌نشانی خواهد شد.
سازمان آتش‌نشانی برای دربهای ضد حریق استاندارد چندین ویژگی در نظر گرفته که در این مقاله به بیان این ویژگی‌ها خواهیم پرداخت. اما پیش از آن لازم است بدانید که درب ضد حریق استاندارد چیست و پس از آن با محل نصب و قرارگیری این درب‌ها و انواع دربهای ضد حریق استاندارد آشنا شوید.
درب ضد حریق استاندارد چیست؟
درب ضد حریق استاندارد را می‌توان یک عنصر بسیار مهم و یکی از بخش‌های اصلی سیستم حفاظتی یک ساختمان به شمار آورد. این نوع درب‌ها با این هدف طراحی و ساخته می‌شوند که بتوانند در شرایطی مانند تخلیه اضطراری ساختمان به ویژه در اماکن بسیار پرخطر، مسئولیت نجات جان افراد را برعهده بگیرند.
در حقیقت می‌توان گفت وظیفه و مأموریت اصلی این درب‌ها جلوگیری از آتش‌سوزی و همچنین به وجود آمدن تأخیر در پراکنده شدن آتش است. جلوگیری از نفوذ آتش و دود توسط این درب‌ها در ساختمان باعث می‌شود تا اهالی و ساکنان این فرصت را به دست بیاورند که محل آتش‌سوزی را ترک کرده و دچار آسیب نشوند.
در فرآیند طراحی و تولید دربهای ضد حریق از مواد و متریالی استفاده می‌کنند که کندتر می‌سوزد. از سوی دیگر در هنگام ساخت دربهای ضد حریق استاندارد آتش‌نشانی از درزگیرهای خاصی استفاده می‌کنند. درزگیرهایی که میان درب و چهارچوب آن واقع خواهند شد. در شرایط آتش‌سوزی حجم این درزگیرها افزایش پیدا کرده و می‌توانند هرگونه فضای خالی میان درب و چهارچوب را پر کنند.
لازم به ذکر است که میزان فضای خالی در دربهای ضد حریق استاندارد از ۴ تا ۸ میلی‌متر در نظر گرفته شده است.
محل نصب و قرارگیری درب ضد حریق استاندارد
در حالت معمول دربهای ضد حریق و استاندارد را در اماکن و یا فضاهایی از قبیل موتورخانه‌ها، گاراژها و… نصب می‌کنند تا از طریق آن‌ها یک فضای پرخطر را از دیگر اماکن جداسازی کنند.
نصب و استفاده از این درب‌ها در ساختمان‌های تجاری، اداری، هتل‌ها، برخی از ساختمان‌ها و مجتمع‌های مسکونی نیز ضرورت دارد. این موضوع به طور کامل در آیین‌نامه‌های داخلی کشور بیان و بررسی شده است.
در بیشتر موارد این درب‌ها را درون ساختمان نصب می‌کنند. اما با این حال امکان نصب دربهای ضد حریق استاندارد آتش‌نشانی در ورودی یک ساختمان نیز وجود دارد.
انواع درب ضد حریق استاندارد
دربهای ضد حریق و استاندارد آتش‌نشانی را براساس مدت‌زمانی که می‌توانند در برابر آتش مقاومت کنند، دسته‌بندی نموده و در ۶ دسته جای می‌دهند.
این درب‌ها در کلاس‌های A، B، C ،D ،E و F جای گرفته و میزان پایداری، مقاومت و عایق حرارت بودن آن‌ها با یکدیگر دارای اختلافاتی است.
به نحوی که درب ضد آتش سوزی کلاس A از پایداری ۶۰ دقیقه، مقاومت ۳۰ دقیقه و عایق حرارتی ۳۰ دقیقه‌ای برخوردار شده و درب کلاس B از پایداری ۱۲۰ دقیقه و مقاومت و عایق حرارتی ۶۰ دقیقه‌ای برخوردار است.
به همین ترتیب درب ضد آتش استاندارد کلاس C پایداری و مقامت ۱۲۰ دقیقه‌ای دارد و درب کلاس D از نظر پایداری، مقاومت و عایق بودن ۱۲۰ دقیقه توان دارد. میزان پایداری، مقاومت و عایق بودن برای درب ضد آتش استاندارد کلاس E نیز ۳۰ دقیقه است. درب کلاس F نیز از ۳۰ دقیقه پایداری و مقاومت برخوردار است.
ویژگی‌های درب ضد حریق استاندارد آتش‌نشانی
سازمان آتش‌نشانی اعلام کرده که تمامی دربهای ورودی به پله‌های خروج اضطراری و همچنین لابی آسانسور در کلیه طبقات ساختمان مسکونی و یا اداری باید چندین ویژگی اصلی داشته باشند. در غیر این صورت امکان نصب آن‌ها وجود نخواهد داشت. مهم ترین ویژگی این درب‌ها، ضد حریق بودن است. به نحوی که این محصولات از مقاومت کافی در برابر آتش و آتش‌سوزی برخوردار بوده و به میزان کافی محکم باشند.
در واقع میزان مقاومت این درب‌ها در برابر آتش باید ۶۰ تا ۲۴۰ دقیقه باشد. درب ضد آتش استاندارد باید از دود بند نیز برخوردار شده و به صورت کاملاً اتوماتیک هم بسته شود. این درب‌ها باید برای بسته شدن خودکار از آرام بند ویژه درب نیز بهره‌مند شده باشند.
توجه به این نکته ضرورت دارد که نفوذ دود در ساختمان در بیشتر مواقع از شعله‌های آتش بسیار خطرناک‌تر بوده و امکان مرگ و میر را نیز افزایش می‌دهد. پس دربهای ضد حریق استاندارد باید به نحوی طراحی و ساخته شده باشند که بتوانند از نفوذ دود به دیگر فضاها پیشگیری به عمل آورند.
بدون قفل بودن یکی دیگر از مشخصه‌های اصلی درب ضد حریق استاندارد است. دربهای ضد حریق استاندارد آتش‌نشانی باید موفق به دریافت گواهی‌نامه و مجوز فنی مقاومت در برابر حریق بوده و این مجوز را از آزمایشگاه‌های حریق مورد تأیید سازمان آتش‌نشانی دریافت کرده باشند.
